Page 33 - Forsvarets forum 2-2016

«Eg lagar ofte libanesisk mat og held kulturen min ved like her heime»
RIMA SADEE ERIKSEN

goldt og ugjestmildt. På grunn av det kalde vêret smartaste eg har gjort, seier Ken-Tore. Libanon, kunne dei kome for å bu hos oss ein
var det ikkje knoppar på trea og graset var vis- Sidan har dei prioritert å vere mest mogleg periode.
sent, minnest ho. saman som familie, og frå 1999 har Elverum vore I februar 2006 blei fleire lands ambassadar,
I dag kan dei begge le av den langt frå ideelle heime. Ken-Tore, som opphavleg er frå Harstad, blant anna den norske, angripne som følgje av
starten som nygifte i Noreg. Redninga blei det har vore i Forsvaret sidan han tok befalsskolen karikaturstriden. Det var også dramatisk for fami-
første barnet Kevin. Med han kom ho seg ut i etter vidaregåande. lien Eriksen. Dei budde i ei leilegheit like ved den
lokalmiljøet i Porsanger og møtte andre mødrer. – Da eg i 2002 fekk sjansen til å gå på kurs i danske ambassaden.
– Men det var likevel tøft sidan Kevin hadde USA i eit halvt år, var det naturleg å ta med Rima, Med to års mellomrom drar heile familien på
kolikk og gret mykje. Sjølv måtte eg ringe til Ramona og Kevin. ferie til Libanon for å vitje Rimas foreldre.
mor mi i Libanon og gråte innimellom! I 2006 drog han til Syria som FN-observatør. – Men eg lagar ofte libanesisk mat og held kul-
Også da blei familien med. turen min ved like her heime, seier ho.
Fleire oppdrag. Etter eit knapt år nordpå – Det blei eit gjevande opphald for alle, seier I Noreg har ho søstera si og hennar familie i
flytta dei sørover da Ken-Tore fekk stilling på Ken-Tore. Hemsedal. Ken-Tores foreldre bur på Sørlandet.
Evjemoen. To år inn i ekteskapet, da sonen var Syria er nabolandet til Libanon, og for Rima – Familie tyder alt, seier Rima.
halvtanna år, drog pappa ut igjen i utanlands- blei det dermed nesten som å kome heim, språk- – Vi har eit sterkt samhald, Ken-Tore, barna
operasjon, denne gongen til Bosnia. leg og kulturelt. og eg.
– Eg hugsar at eg overtydde Rima om at det – Foreldra mine budde jo berre nokre timars
var riktig å reise – men det var nok ikkje det køyretur unna, så da uroa på ny blussa opp i GRO ANITA FURREVIK gaf@fofo.no

APRIL 2016 33