Page 10 - Forsvarets forum 4-2019

forsvaret&eg » Petter Bøckman

«Dersom

det blir krig

i Noreg, duger

det ikkje

med 200

spesialsoldatar»

» – La oss seie at det skjer noko dramatisk,
som ein naturkatastrofe eller ein flystyrt midt
i Oslo. Kor bra samfunnet taklar ein slik situ-
asjon, er avhengig av kor bra befolkninga er
budd og trent. Klarar ein å opptre disiplinert
under stress, slokke brannar og utføre første-
hjelp? Eg trur at god sivil beredskap er ein
direkte konsekvens av at mange har vore gjen-
nom førstegongstenesta, seier Petter Bøckman.
– Da eg var ung, var dette ei sjølvfølgje. Slik
er det ikkje lenger.
Han har lagt bak seg ein travel sommar med
spørsmål om ting som stikk og bit i varmen.
Når nokon lurar på ting som handlar om dyr og
insekt, vert ofte zoologen Bøckman kontakta. På
kontoret ved Naturhistorisk museum er hyllene
dekte av gamle bøker, hovudskallar, knoklar og
andre restar etter dyr. Frå ein plastpose trekk
han fram ei gammal feltlue frå Forsvaret.
– Eg fekk nesten fullt hus på IQ-testen under – Kva var det du sa? Vi skal ikkje skyte På nytt stikk han handa ned i plastposen.
sesjonen. Dei ville sende meg til Marinen. Helst nokon russarar. Dei er ikkje fienden vår, det er Opp kjem ein dimmekalender, sikringsplinten
ville eg bli infanterist. Det var mest naturleg for like sannsynleg at vi må forsvare oss mot ame- frå den første handgranaten han kasta, og ein
ein med bakgrunn frå speidaren, seier Bøckman rikanarane, sa finnmarkingane. beret.
og plasserer feltlua på hovudet. Det enda med at heile kompaniet sette seg i – Ein kan framleis kjenne depotlukta, seier
ring og diskuterte. Til slutt kom soldatane og han og held hovudplagget opp mot nesa.
Uklar fiende. I 1987 gjekk turen rett frå russe- sersjanten opp med eit kompromiss. Det er eit gammalt ordtak som seier at «ein
feiringa i Oslo til Porsangmoen leir. Der blei – Frå nå av skulle «FI» definerast som sven- god soldat kvilar når han kan». Det levde Bøck-
han innrullert i eit kompani oppretta for at skane, ler Bøckman. man etter. Men befalet såg også potensialet i
finnmarkingar skulle sleppe å reise sørover på den gamle speidaren. Han blei send på kurs på
rekruttskole. Bøckman måtte tette eit av hola Lukta av depot. Denne perioden var også prega Evjemoen der han lærte å leie eit lag utstyrt
ettersom dei ikkje fekk fylt opp heile avdelinga av frykta for atomvåpen. Bøckman hadde sjølv med 84 mm rekylfri kanon.
med folk frå fylket. På den tida var Sovjetuni- vore aktiv i Nei til atomvåpen på vidaregåande – Carl Gustav-en, ja, seier han og blir nesten
onen den store frykta. Men ein merka snøgt skole. Han rekna med at det var 50/50 sjanse blank i auga.
at forholdet austover var eit litt anna blant for at han kom til å bli vaksen på grunn av – Han slo som ei slegge i magen når han
finnmarkingane. Under ei skyteøving trente trusselen desse utgjorde. blei fyrt av. Som liten fekk eg ikkje ha lei-
soldatane åtak mot papp-plater som skulle – I Forsvaret skulle vi bygge stillingar. kegevær, resultatet var sjølvsagt ei ofseleg
markere fienden. Dagen før hadde vi sett filmen «The day after» våpeninteresse.
– Ein sersjant fekk litt overtenning og ropte: på Velferden. Han handlar om etterverknadene Sjølv om Bøckman blei lagførar, så var
«Kom igjen, skyt russaren!» etter ein fullskala atomkrig. Da kjendest det han aldri interessert i noka offisersutdan-
Heile kompaniet stoppa opp som om nokon fullstendig meiningslaust å grave infanteristil- ning. I staden vurderte han å melde seg til
hadde sett på handbrekket. lingar som likna på dei frå første verdskrigen. utanlandsteneste.
10 AUGUST 2019